پێشبڕكێ نەكردن لە خوازبێنى(*)
خواى گەورە دەفەرموێ: [ وَلاَ تَعْتَدُواْ إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبِّ الْمُعْتَدِينَ] البقرة:190. واتە: دەستدرێژى مەكەن، خوا دەست درێژى كەرانى خۆش ناوێ.
دەفەرموێ:{وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَاناً وَإِثْماً مُّبِيناً }الأحزاب:58.
واتە: ئەوانەى ئازارى پیاوانى ئیماندار و ئافرەتانى ئیماندار دەدەن بێ ئەوەى تاوانێكیان ئەنجام دابێت، ئەوانە بوختان و گوناهو تاوانێكى ئاشكرا دەگرنە ئەستۆ.
پێغەمبەریش صلى الله عليه وسلم فەرمویەتى: (لا يخطب الرجل على خطبة أخيه حتى ينكح أو يترك) رواه البخاري ومسلم واتە: كەسێك داخوازى كچێك نەكات كە براى مسوڵمانى داخوازى كردوە، هەتا براكەى مارەى دەكات یان وازى لێ دێنێ.
========================
(*) (بهى الخولى) لە كتێبەكەى (المرأة بين البيت والمجتمع)دا دەڵێ: ((بابایەك جوامێر و مەردبێ ناچێتە خوازبێنى ئافرەتێك كە دەزانێ لەلایەن یەكێكەوە خوازبێنى كراوە، چونكە ئەم كارە دەبێتە هۆى پچڕانى پەیوەندى و نانەوەى دوژمنایەتى و بوغز و قینە، هەروەها لە رەوشت خراپى و بێ عەقڵیە.
ئەو كەسەى دەزانێ خوازبێنى ئافرەتێك كراوەو ئەویش خوازبێنى دەكات لەو حاڵەتەدا دەبێ مەدحى خۆى بكات و بەرامبەرەكەى زەم بكات.. هەروەها هەندێ سیفەتى چاك دەداتە پاڵخۆى، خۆ گەر راست نەكات تەنها ئەوەندە گوناهەى بەسە كە ئەو غەیبەتى كردوە..))
بەڵام گەر خوازبێنى كەرى یەكەم وازى هێنا، ئەوا بۆ ئەوى تر هەیە خوازبێنى بكات. هەروەها گەر خوازبێنى كەرى یەكەم فاسق بو، باباى دوەم بۆى هەیە خوازبێنى بكات، چونكە ئەوكاتە مافى خۆیەتى كچەكە لەدەست كابرایەكى بێ دین رزگار بكات!
باباى مسوڵمان گەر راوێژى پێ كرا بۆى هەیە كێ بەباشتر بزانێ پێشنیار بكات.
لە كتێبى (جماع العلم)ى پێشەوا شافیعى بە تەحقیقى (أحمد حمد شاكر) هاتوە: (فاطمة بنت قيس) دەڵێ: پێغەمبەرى خوا صلى الله عليه وسلم پێی فەرموم: گەر عیدەت تەواو بو ئاگادارم كەوە، جا كە عیدەكەى تەواو بو بە پێغەمبەرى راگەیاند كە (معاویە)و (ابا جهم) هاتونەتە خوازبێنى، پێغەمبەرs فەرموى: ((معاویە هەژارەو ماڵ و دارایى نیە، ئەبوجەهمیش گۆچان لەسەر شانى ناهێنێتە خوارەوە(واتە زۆر لەژن دەدات)، بەڵام تۆ شو بە ئوسامەى كوڕى زەید بكە))، فاطمە دەڵێ: حەزم پێى نەكرد شوى پێ بكەم، جا پێغەمبەر فەرموى: شو بە ئوسامە بكە، منیش شوم پێكرد و خواى گەورەش خێرو بەرەكەتێكى زۆرى خستە ئەم زەواجەو پێی دڵخۆش بوم. شافیعى لە (رسالة الأم) و ئەحمەد و خاوەنى هەر شەش كتێبەكە جگە لە بوخارى گێڕاویانەتەوە.