ئه‌گه‌ر ده‌ته‌وێت هه‌ر هه‌شت ده‌رگاكه‌ى به‌هه‌شتت بۆ بكرێته‌وه ئه‌وا ئه‌م كارانه
ئه‌نجام بده :
عَنْ عُقْبَةَ بْنِ عَامِرٍ (ڕه‌زای خوای لێبێت) قَالَ : كَانَتْ عَلَيْنَا رِعَايَةُ الإِبِلِ فَجَاءَتْ نَوْبَتِي فَرَوَّحْتُهَا بِعَشِيٍّ ، فَأَدْرَكْتُ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه وسلم) قَائِمَاً يُحَدِّثُ النَّاسَ فَأَدْرَكْتُ مِنْ قَوْلِهِ : ((مَا مِنْ مُسْلِمٍ يَتَوَضَّأُ فَيُحْسِنُ وُضُوءَهُ ثُمَّ يَقُومُ فَيُصَلِّي رَكْعَتَيْنِ مُقْبِلٌ عَلَيْهِمَا بِقَلْبِهِ وَوَجْهِهِ إِلاَّ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ)) ، قَالَ : فَقُلْتُ : مَا أَجْوَدَ هَذِهِ ، [فَقَالَ رَجُلٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ : الَّتِي قَبْلَهَا يَا عُقْبَةُ أَجْوَدُ مِنْهَا ، فَنَظَرْتُ فَإِذَا هُوَ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ فَقُلْتُ : مَا هِيَ يَا أَبَا حَفْصٍ ؟ قَالَ : إِنَّهُ قَالَ آنِفًا قَبْلَ أَنْ تَجِيءَ : ((مَا مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ يَتَوَضَّأُ فَيُحْسِنُ الْوُضُوءَ ثُمَّ يَقُولُ حِينَ يَفْرُغُ مِنْ وُضُوئِهِ : أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَأَنَّ مُحَمَّدَاً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ [اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ التَّوَّابِينَ ، وَاجْعَلْنِي مِنْ الْمُتَطَهِّرِينَ] إِلاَّ فُتِحَتْ لَهُ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ الثَّمَانِيَةُ يَدْخُلُ مِنْ أَيِّهَا شَاءَ))] صحيح مسلم رقم : (552) وصحيح سنن أبـي داود رقم : (169) وما بين الـمعقوفتين لـه ، وصحيح سنن الترمذي رقم : (55) والزيادة له .
واته : ئێمه له‌وه‌ڕاندنى وشترمان له ئه‌ستۆدا بوو كه سره‌ى من هاته‌پێش له كاتى ئێواره‌دا برديانمنه ده‌ره‌وه ، له‌و كاته‌دا گه‌يشتم به پێغه‌مبه‌رى خوا (صلی الله علیه وسلم) وه‌ستابوو قسه‌ى بۆ خه‌ڵك ده‌كرد و گه‌يشتم به ئه‌وه‌نده‌ى وته‌كه‌ى : هيچ موسڵمانێك نى يه ده‌ستنوێژ بگريت باش به جوانى ده‌ستنوێژه‌كه‌ى بگريت ئه‌نجا هه‌ستێت دوو ڕكعات نوێژ بكات به دڵ و به ڕوويه‌وه ڕووى له دوو ڕكعاته‌كه‌ى بێت ئيللا به‌هه‌شتى بۆ مسۆگر ده‌بێت ، وتم : ئه‌مه چه‌ند باشه ، [پياوێك له پێشمه‌وه وتى : ئه‌ى (عُقْبَة) ئه‌وه‌ى پێشه‌وه‌ى له‌مه باشتر بوو ، سه‌يرم كرد بينيم (عومه‌ر)ى كوڕى (خه‌طاب)ـه وتم : ئه‌وه چىيه ئه‌ى باوكى حه‌فص ؟ فه‌رمووى : پێغه‌مبه‌ر (صلی الله علیه وسلم) پێشتر پێش ئه‌وه‌ى تۆ بێيت فه‌رمووى : هه‌ريه‌كێك له ئێوه ده‌ستنوێژ بگرێت ، ده‌ستنوێژێكى باش و كامڵا بگرێت و ئه‌نجا كه ده‌ستنوێژه‌كه‌ى كۆتايى پێهانا بڵێت : (أَشْهَدُ أَنْ لَا إلَهَ إلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ ، اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ التَّوَّابِينَ ، وَاجْعَلْنِي مِنْ الْمُتَطَهِّرِينَ ): شايه‌تى ده‌ده‌م كه‌وا هيچ په‌رستراوێك نى يه شايسته‌ى په‌رستن بێت جگه له خوا نه‌بێت ته‌نهايه و بێ شه‌ريكه ، وه شايه‌تى ده‌ده‌م كه‌وا مُحَمَّد به‌نده و پێغه‌مبه‌رى خوايه ، خوايه بمكه به يه‌كێك له ته‌وبه‌كاران ، وه بمكه به يه‌كێك له‌وانه‌ى كه خۆيان پاك ده‌كه‌نه‌وه) ئيللا هه‌ر هه‌شت ده‌رگاكه‌ى به‌هه‌شتى بۆ ده‌كرێته‌وه ، له هه‌ر كاميان ده‌چێــته ژووره‌وه ويستى خۆيه‌تى]
